Back 2 Basic?

Hallo hallo!
Zo…het is weer tijd voor een update vanuit het zonnige Suriname!
Afgelopen twee weken weer veel beleefd en gedaan. Om bij het laatste te beginnen waar ik in het vorige verhaal mee ben geëindigd…de vreemdelingendienst. Eindelijk zijn al mijn papieren goedgekeurd en ingeleverd, 10 pasfoto’s later, 100 kopieën van mijn paspoort verder en ik ben geaccepteerd! Over ongeveer 5 weken kan ik mijn visum ophalen als het goed is, dus nog eventjes geduld hebben. Gelukkig is mijn geduld hier al heel vaak op de proef gesteld, dus daar ben ik onderhand een pro in…

Op stage gaat het heel goed. Ik ben nu echt gewend. Geen volle dagen op kantoor meer, wat erg scheelt in mijn concentratie. Ik zit nu elke keer een dagdeel in Torarica bij de tourbalie, wat erg gezellig en leuk is. Veel mensen komen een praatje maken, maar er worden natuurlijk ook tours verkocht. Ze waren trots op mij op kantoor, dus dat zegt genoeg hopelijk! Deze maand schijnt het drukst te zijn van allemaal, dus het is hard werken op kantoor. Mijn onderzoek schiet ook al heel erg op. Het is ideaal dat ik veel aan school kan doen tijdens mijn stagedagen, zodat ik er niet ’s avonds of in het weekend mee aan de slag hoef. Volgende week mag ik een weekje voor reisleidster spelen. Er komt een VIP groep uit Nederland deze kant op. Deze mensen hebben met een wedstrijd een reis gewonnen naar Suriname. De marketingmanager van Torarica, welke heel bekend schijnt te zijn in Nederland, regelt dit allemaal en Access Travel is hierbij uitgenodigd om ook mee te komen. Het schijnt een vette promotietour te worden, dus gunstig voor Access is het in ieder geval. Alleen willen ze per se geen mannelijke reisleiders, de vrouwen schijnen het beter te doen in een promotiefilmpje. Aangezien het nu druk op kantoor is, is mij gevraagd of ik dit wil begeleiden. Dus deze hele week word ik klaar gestoomd tot professional reisleidster van Access en worden de reisgidsen letter voor letter gelezen. Elk stukje geschiedenis en ander soort informatie moet in mijn hoofd zitten! De week wordt afgesloten met een soort van rally in de savanne, met 4 Wheel drive jeeps. En deze reisleidster in spe moet voorop rijden. Hopelijk gaat het goed komen, aangezien ik hier nog niet gereden heb, laat staan in zo’n jeep en ik de weg nauwelijks ken. Maar weer een nieuwe uitdaging en avontuur, precies zoals ik het graag heb!

Ook zijn er weer een paar trips geweest. Twee weekenden geleden zijn Cynthia en ik met twee vrienden op pad geweest. Na weer wat mis communicaties vertrokken we uiteindelijk drie uur later dan gepland. Gelukkig was de maandag vrij, dus hadden we een lang weekend. Er was weer een nationale feestdag, nu voor de moslims. Dus uiteindelijk konden vertrekken en wel richting Babun hol. Een mooi plekje aan de Suriname rivier, heel rustig, mooi strandje erbij en de palmbomen maakten het geheel compleet. Lekker relaxt in de hangmat en aan het water hebben we de rest van de dag doorgebracht. De volgende dag was het echt heerlijk weer en Cynthia en ik dachten mooi even onze duo penotti kleur weg te kunnen werken. Helaas werd die gedachte bruut verstoord, want we moesten onze spullen in pakken. We vertrokken naar natuurpark Brownsberg. Dit is een natuurreservaat in het tropisch regenwoud en er komen veel watervallen voor.
’s Middags hebben we lang moeten wachten op de rest van de groep. De andere huisgenoten waren op een andere trip geweest en wij zouden nu samengevoegd worden voor 2 dagen nog. Daar moesten we behoorlijk lang op wachten. Uiteindelijk konden we vertrekken en Cynthia en ik zijn achterop de jeep gaan zitten, hobbel de bobbel de berg op voor ‘the ultimate adventure baby’!:) We hadden een heel groot huis, de groep was uiteindelijk iets van 20 man bij elkaar. Maar natuurlijk slapen wij niet in bedden op trip, dus verderop onze hangmatten opgehangen in het bos. ’s Avonds lekker gegeten, gedanst en gezellig gehad. Allemaal behoorlijk moe de hangmat ingegaan om te slapen. De laatste dag van de trip hebben we een wandeling gemaakt naar de Irene vallen. Omdat Cynthia en ik niet wisten dat we hierheen zouden gaan, hadden we alleen maar slippers bij ons. Naar beneden lopen ging nog prima. Onderweg kwamen we af en toe mensen tegen, hijgend en piepend ademhalend, probeerden zij naar boven te komen. Na een uurtje waren we er eindelijk. Behoorlijk vermoeid al wel en we moesten de weg nog omhoog weer! Bij de waterval hebben we heerlijk kunnen uitrusten en in het koele water wat kunnen afkoelen. De terugweg begon zwaar, maar uiteindelijk zijn we doorgegaan met 4 dames. Geen tussenstops meer, want dan kwam er geen beweging meer in. Uiteindelijk waren we over onze moeheid heen en hebben we het laatste stuk kunnen rennen en zaten we boordevol nieuwe energie! Terug in het kamp stond het eten voor ons klaar en later in de avond zijn we vertrokken richting Paramaribo.

Doordeweeks is de week verlopen zoals elke week. Vrijdag zijn we weer vertrokken op een nieuwe trip. We zijn back to basic gegaan, naar iets wat heet Tibiti aan de Coppenamerivier! Dit is echt, echt in de middle of nowhere! Het zou de bedoeling zijn dat Cynthia, Sanne en ik samen met ‘de bende van ellende’ daar naar toe zouden gaan, een klein groepje dus. Uiteindelijk is ons hele huis meegegaan, wat op een groep van 22 uit kwam zo ongeveer. 4 auto’s vol geladen met bagage en mensen, 3 boten op het dak mee en we konden vertrekken. Toen we uit de stad vertrokken, regende het echt vet hard. Dus we waren allemaal heel hard aan het hopen dat het niet het hele weekend zo door zou gaan. Dat heeft geholpen, want we hebben echt super mooi en heerlijk weer gehad! Goed, de heenreis ging niet helemaal zoals gepland. Ook nu vertrokken we anderhalf uur later dan gepland. De reis zou ongeveer 5 a 6 uur moeten duren. Wij hebben er uiteindelijk 12 uur over gedaan! Het busje waar wij in zaten redde het niet de berg op te komen, de grond was niet stevig genoeg. Dus na 2uur van alles proberen, is besloten dat wij zouden wachten en de rest is naar de plek van bestemming gegaan. Daar zouden ze alles uitpakken en ons dan komen ophalen. Alleen paar honderd meter verderop kon de tweede auto niet meer verder, dus heeft het allemaal wat langer geduurd! Terwijl de rest van de bus probeerde te slapen, hebben Cynthia en ik ons vermaakt door elke songtekst te zingen die bij ons op kwam, we zijn wel even bezig geweest. Daarmee hielden we de dieren mooi op een afstand, ideaal. Om 6uur is er een auto ons eindelijk komen redden en konden wij ook vertrekken naar het kamp. Er zijn een paar jagers met ons mee gegaan, zodat zij de beestjes konden schieten, zodat we niet zouden verhongeren op trip. Eventjes rijden en het eerste schot wordt gelost. Een Powisi was neergeschoten. Een hele mooie vogel, zwarte vacht met een oranje snavel. Het schijnt een beschermde diersoort te zijn, dus we hebben er extra van genoten!

Uiteindelijk bij het kamp aangekomen, hangmatje opgehangen en ontbeten. Back to basic houdt ook in dat de behoeftes in de natuur moet worden gedaan en er gewassen moet worden in de rivier. Dus dat moet dan maar. Helaas zijn Sanne en ik niet heel verstandig geweest, we waren nog op slippers. We klommen een bergje op en het was helemaal vol met snijgras! Naar beneden was ook niet echt een optie meer, dus onze voeten zaten er behoorlijk onder. Een lekker hapje voor de piranha’s in ieder geval! Na het ontbijt een paar uurtjes geslapen in de hangmat, om de schade een beetje te beperken. Dat heeft wel aardig geholpen. Toen wij wakker werden lagen er een paar dode apen naast ons. Heel gezellig. Eerder op de morgen had een ander deel van de groep al een kaaiman geschoten, dus verhongeren zouden we sowieso niet! De aapjes zagen er wel heel naar uit. Ze leken net kleine kindjes met die handjes van hun, echt wel zielig. Ik heb het wel geprobeerd te eten, maar ik kon het toch niet over mijn hart verkrijgen, dus ik heb het bij een klein stukje gehouden. Het was gelukkig ook niet heel erg lekker, een beetje taai dus dat scheelde weer. De vogel en kaaiman waren wel heel erg lekker, heerlijk stukje beschermt vlees :)!
’s Avonds hebben we een boottocht gemaakt, op zoek naar vers vlees voor de volgende dag. Helaas waren er alleen een paar kikkers die zich lieten zien, dus dat plan hebben we maar laten varen. Ik ben uiteindelijk knock out mijn hangmat ingegaan en echt een heerlijke lange nacht gehad! Laatste dag van de trip was super relaxt. De lucht was echt stralend blauw en een lekker zonnetje erbij. Een poosje in de zon gelegen en toen zijn we met de boten een stukje gaan varen. In de rivier was er een zandbank waar je heerlijk in het water kon liggen. Echt, echt heerlijk was dat! Daar zijn we een paar uur geweest en toen weer terug gegaan naar het kamp. Een paar jongens zijn gaan vissen. Er moest toch iemand voor ons avondeten zorgen?! En ze hadden een goede vangst, allemaal piranha’s gevangen! De jagers hadden nog een paar brulapen voor ons geschoten en ‘de buren’ hadden een stuk of 5 schildpadden gevangen! Dat is weer eens wat anders dan kip en varken!

Helaas heb ik hier niets van kunnen eten. Er ging rond 6 uur al een auto naar huis. Aangezien het een lange reis nog naar huis was en ik de volgende dag stage weer moest lopen, heb ik besloten met de eerste auto mee te gaan. Maar van wat ik heb gehoord heeft het echt heerlijk gesmaakt allemaal! Achteraf ben ik heel erg blij dat ik met de eerste auto ben mee gegaan, want de rest van de groep was pas half 7 ’s ochtends thuis! Zij hebben behoorlijk wat pech gehad onderweg! Dus ik was blij!

Nou, dit was weer even een update van de afgelopen weken. Het gaat nog steeds allemaal goed en het is nog steeds allemaal leuk en gezellig! Having the time of my life! Maar er wordt uiteraard ook serieus gewerkt. Niet dat iedereen gaat denken dat ik alleen maar leuke dingen doe. Elke dag sta ik netjes om 8uur voor de deur van het kantoor en verlaat ik die weer om kwart over 4. Dus er wordt ook wel gewerkt:)!
Daaag! XxxxX